Również rycerz joannitów Carl-Hans Graf von Hardenberg stawiał opór. W swej rezydencji Zamku Neuhardenberg organizował nieudany zamach na Hitlera w dniu 20 lipca 1944 r. Po nieudanej próbie samobójczej został uwięziony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Armia Czerwona wyzwoliła obóz przed wykonaniem wyroku śmierci. W latach 1948-1958 hrabia von Hardenberg kierował Brandenburską Komandorią Zakonu Joannitów jako komtur.
Majątek Neuhardenberg (dawniej Quilitz) był w latach 1696-1762 własnością rodziny mistrza joannitów
Albrechta Friedricha von Brandenburg-Sonnenburg. W XVIII wieku generał von Prittwitz zbudował pałac, o którym podobno Fryderyk Wielki powiedział: „On buduje zamek! Mierzy wysoko!“. W roku 1814 kanclerz stanu Karl August książę von Hardenberg otrzymał posiadłość jako w darze od króla. W latach 1820-23 pałac został przebudowany w stylu klasycystycznym pod kierownictwem Karla Friedricha Schinkla. Park krajobrazowy został przeprojektowany w 1821 roku przez Hermanna von Pückler-Muskau z pomocą Petera Josepha Lenné.
Pałac Neuhardenberg jest obecnie własnością fundacji i oferuje bogaty całoroczny program kulturalny. Hotel zamkowy z parkiem krajobrazowym, restauracjami, muzeum i wystawami zapraszają do wypoczynku.
