Jezioro Radachowskie to duży akwen wodny położony na Pojezierzu Lubuskim, w gminie Słońsk, około 2 km na zachód od wsi Ownice. Otacza je sosnowy las, a jego kształt jest bardzo nieregularny, z wieloma zatokami. Północna część jeziora jest wykorzystywana do rekreacji przez mieszkańców okolicy, ale jego południowe krańce są silnie porośnięte i charakteryzują się zaawansowanym procesem wzrostu żyzności wody (eutrofizacja).
Radachowskie Jezioro jest płytkim zbiornikiem typu kanałowego. Jego nieregularny, trudny do opisania kształt jest podobny do pochylonej, wydłużonej litery „S” z dwoma gałęziami. Przy trochę dobrej woli można uznać, że przypomina on klęczącą postać z podniesionymi rękami do góry. Linia brzegu jest bardzo różnorodna, co potwierdza obecność licznych zatok i półwyspów.
Radachowskie Jezioro posiada również małą wysepkę z kępką olch, która znajduje się na południowym zachodzie. Z reguły jego dno ma bardzo wąską płytką przybrzeżną o średniej szerokości zaledwie 2-5 metrów, która szybko przechodzi w krótki, stromy stok. Poniżej niego spadek staje się znacznie wolniejszy. Odstępstwem od tej ogólnej zasady jest południowy koniec zbiornika, a zwłaszcza północna zatoka, gdzie jest on łagodny. W tych częściach akwenu piaszczyste dno zazwyczaj pokrywa muł, tam też rosną duże skupiska żółtego grążela i białego grzybienia.
Brzegi Jeziora Radachowskiego są prawie w całości porastane różnorodnymi, pięknymi lasami sosnowymi z domieszką świerka, ale bezpośrednio przy wodzie rośnie kilkumetrowy pas liściastych drzew z olchą jako gatunkiem dominującym, z domieszką wierzby i osiki. Są tu również wiekowe okazy dębów szypułkowych. Olcha osiąga największą szerokość (60-70 metrów) w okolicach ujścia zbiornika. Rozległe skupiska olchy występują również na podmokłych fragmentach południowo-zachodniego i południowo-wschodniego brzegu. Tutaj znajduje się piękny, bagienny fragment o charakterze puszczańskim – ujście stromego jarowiska z wysiękami i kobiercami wysokich paproci.
Na północno-zachodnim krańcu jeziora dochodzą m.in. grab, jarzębina, lipa ostroklapowa, leszczyna. Dzięki temu zróżnicowaniu gatunkowemu drzew jezioro wygląda niezwykle malowniczo, zwłaszcza jesienią. W środkowej części wschodniego brzegu zbliżają się grunty orne, od dawna ugorowane. Tu pomiędzy samosiejkami drzew i krzewów często śmigają dudki.
Plaża znajduje się na północnym brzegu jeziora i można do niej dotrzeć szlakiem turystycznym, oznaczonym kolorem zielonym, który jest również przyjazny dla rowerów. Szlak tworzy pętlę, dając dwie możliwości dojazdu: albo od drogi Słońsk – Lemierzyce (-Gorzów Wlkp.) leśnymi drogami na południowy zachód (jeśli jedziemy z Słońska w prawo), albo drogą z ronda w Słońsku na południowy zachód w kierunku Chartowa (w kierunku Ośna Lubuskiego) i dalej leśną drogą na wschód (od Słońska jadąc w lewą stronę)
